اسوا حاجه اكتسبتها فى الشغل ده انى نسيت يعنى ايه حد يتعامل معاك بسلامه نية
او ان حد يكون كلامه صريح وواضح
او ان يكون اللى فى قلبه على لسانه
نسيت كمان ان فى ناس بتحب بعضها لله فى لله
وانها مش عايزة اى مقابل او مصلحه فى معرفتها بيك
او انها تعيش محسنة الظن فيك
نسيت يعنى ايه ناس بتتعب عشان تسعدك او لمجرد انها تشوفك وتسلم عليك قبل ماتمشي
ياه هو لسه فى ناس كده فعلا
لسه فى ناس بتحبك وبتوحشها ونفسها تشوفك قبل ماتسافر وتبعد تانى وفعلا تفرق معاها قوي
كنت بعيده عن الناس دى لما اتجوزت وبعدين لما اشتغلت بعدت اكتر
بقى حتى كلامي معاهم فى التليفون من باب الواجب والمجاملة وساعات تقيل على قلبي
لكن من ناحيتهم لسه بيحبونى وفاكريني على طول
زعلت من نفسي قوي انى فى البعد نسيت قد ايه انا كانت روحي حلوة وكنت بعمل حاجات وماستناش مقابل وكانت كل نيتي خير
زعلت قوي من البشر اللى معايا فى الشغل اللى مابقتش عارفه مين فيهم الكويس ومين فيهم الوحش ومين فيهم اللى يستاهل انى افتكره ومين فيهم اللى ممكن اخسر صداقته وانا مش واخده بالى بافتراضي سوء نية اللى قدامي
وزعلت انى مش عارفه اتعامل معاهم بنفس الروح اللى كنت بتعامل بيها مع اهلى وناسي وقد ايه احنا فى الشغل بنخسر كتير بسبب سوء العلاقات او فتور العلاقات بين الموظفين
لكن رجعت الشغل وانا فى دماغي الحديث عن الرسول صلى الله عليه وسلم
"تبسمك فى وجه اخيك صدقه "
وقررت اعمل بيه وانى مش هسيء الظن بحد تانى ومش هستنى مقابل لاى حاجه بعملها
كمان مش هسال نفسي السؤال اللى بيهد عزيمه الواحد فى عمل الخير
"هو مين فينا اللى مفروض يبدا بالسلام او الخير"
مش مهم المهم ان لو فى حاجه كويسه عايزة اعملها هعملها
ومش هشيل جوايا من حد
كل ده هيرجع عليا انا فى الاخر بحاله نفسيه كويسه وهحس انى مرتاحه وبالى مرتاح وضميري هادي
بعد كام مشكلة حصلت بسبب انى ماكبرتش دماغي وافترضت سوء نيه اللى قدامي ومالتمستش الاعذار لحد
وماستفتدش اى حاجه بعد كده بالعكس انا حاسه بتانيب ضمير لحد دلوقتى
ولا انتو ايه رايكم ؟
:)
